KOMITET POWWOW
Jest to grupa ludzi przygotowujących i organizujących powwow. Przygotowują miejsce, załatwiają formalności i zajmują się reklamą, umawiają MC i Kierownika Areny, sędziów oraz gości i wszystkich pomocników.
ARENA DIRECTOR - Kierownik Areny.
Ma w czasie powwow jedno z najważniejszych zadań do wykonania, organizuje Wielkie Wejście Tancerzy. Informuje MC o wydarzeniach na arenie. Przy uszkodzeniu stroju tancerza lub przy upadku pióra na ziemię zobowiązany jest do przedsięwzięcia odpowiednich kroków. Upadek pióra symbolizował upadek wojownika. Wtedy trzeba było poczynić odpowiednie kroki i odprawić odpowiednie ceremonie. Do podniesienia pióra upoważnieni są tylko weterani. Jeżeli jest obecnych jednocześnie czterech weteranów odśpiewana jest dodatkowo "PICK UP SONG"
MASTER OF CEREMONY ( MC ) - Mistrz Ceremonii.
Jest to osoba prowadząca całą imprezę. Jest odpowiedzialny za udzielanie rad uczestnikom i gościom, zabawia publiczność, pilnuje porządku, utrzymuje wszystkich w dobrym nastroju. Do jego obowiązków należy również opowiadanie o poszczególnych tańcach, strojach a także opowiadanie dowcipów związanych z następnym punktem programu lub kategorią tańca. Jest w ciągłym kontakcie wzrokowym z Kierownikiem Areny, który przekazuje mu ważne uwagi w związku z przebiegiem programu.
HOST DRUM
Jest to na powwow najważniejsza grupa bębniarzy. Gra min GRAND ENTRY SONG, oraz pieśni honorowe. Na większości powwow gra też pierwszą pieśń rywalizacyjną.
Aby grupa otrzymała taki zaszczyt musi być znana ze swoich umiejętności a także mieć za sobą uczestnictwo w wielu powwow.
GRAND ENTRY - Wielkie Wejście.
Rozpoczyna każde powwow. Jest najbardziej kolorowym widokiem każdego festiwalu. Grand Entry to pochód tancerzy i dostojników. Na czele idą ludzie zasłużeni, odznaczeni np. weterani wojenni niosąc flagi: Eagle Staff - tradycyjną flagę indiańską, oraz flagi USA, Kanady oraz plemion organizujących powwow. Za nimi wkraczają na arenę dostojnicy (np. księżniczka powwow) oraz tancerze w ustalonej kolejności.
FLAG SONG - Pieśń Flagi.
Jest to rodzaj hymnu. Flag Song następuje po Grand Entry. W chwili obecnej każde plemię indiańskie skomponowało swoją Pieśń Flagi. Pieśń ta ma na celu oddanie honoru Flagom. Podczas jej wykonywania należy wstać, zdjąć nakrycie głowy (wyłączając tancerzy) i wysłuchać jej z powagą.
VETERAN SONG - Pieśń Weteranów
Niewielu jest ludzi w kulturze indiańskiej tak cenionych jak weterani. Pieśni na ich cześć śpiewano przed setkami lat, śpiewa się je i dziś. W XX wieku pieśni śpiewane były dla weteranów I i II wojny światowej oraz weteranów z Wietnamu czy Korei. Pieśni Weteranów powinno wysłuchać się stojąc, bez nakrycia głowy - z szacunkiem jaki winny jest bohaterom, którzy służyli Ojczyźnie.
CONTEST SONGS - pieśń konkurencji.
Pieśń śpiewana podczas konkursów w poszczególnych konkurencjach, kiedy sprawdza się umiejętności tancerzy. Do każdej konkurencji jest inna pieśń.
CLOSING SONG - Pieśń Zamykająca.
Pieśń śpiewana jest na zakończenie powwow. Taniec do tej pieśni darzony jest wielkim szacunkiem, podczas jej trwania nie należy rozmawiać ani wychodzić do domu. Jest to stara tradycja, którą należy respektować.
GIVEAVAYS
Giveavays to wymiana podarków. Jest to jedna z najstarszych ceremonii, wokół której - oprócz pieśni i tańca - wyrażało się tradycyjne powwow. Dziś ta ceremonia nadal jest żywa. Niegdyś etykieta mówiła, że jeżeli ktoś obdarował nas prezentem, musimy mu się zrewanżować. Dziś prezenty rozdaje się w związku ze specjalnymi okazjami, którymi może być min. pierwszy taniec w szrankach, podziękowanie księżniczki powwow za zaszczyt, prezenty ku pamięci - kondolencje rodzinie zmarłego - i wiele innych. Giveavays to okazja do rozdawania prezentów przyjaciołom, znajomym, rodzinie.
ETYKIETA POWWOW
Kultury i ludzie naszego świata są tak zróżnicowani, że łatwo można kogoś urazić niestosownym zachowaniem. Gość powwow powinien zapoznać się z etykietą aby z ostrożnością i uwagą podchodzić do innych ludzi. Nie są to zbiory reguł pisanych ale pozwalają na wzajemne zrozumienie i szacunek.
Opracowanie: Gosia i Paweł Hinc; Czarek Brzeziński; Toruń 2002
